تجربه شکستن یا درامدن براکت ارتودنسی برای بیماران ارتودنسی چیز عجیبی نیست و یکی از شایع‌ترین اتفاقات در طی دوران درمان ارتودنسی میباشد. نگین های براکت و سیم ارتودنسی شکننده و حساس هستند و به دلایل مختلف مانند خوردن غذاهای سفت، ترد یا چسبنده (مانند پاستیل)، جراحت دهان در اثر بازی، دعوا، ورزش و یا زمین خوردن، مسواک زدن سفت و محکم دندان ها و یا استفاده نادرست از نخ دندان یا خلال دندان ممکن است این اتفاق رخ دهد. پیش از هر چیز باید ببینید وضعیت سیستم براکت چگونه است. پیش از هر چیز باید ببینید وضعیت سیستم براکت چگونه است.

لنگر موقتی ارتودنسی در واقع مینی ایمپلنت کوچکی از جنس آلیاژ تیتانیوم است که همان طور که از نام آن پیداست، به صورت موقتی در دهان قرار داده می‌شود و معمولاً چند ماه همان جا می ماند تا به درمان ارتودنسی کمک کند و پس از پایان نیاز به آن، خارج می شود. عملکرد لنگر موقتی ارتودنسی مینی ایمپلنتی، ایجاد یک نقطه ثابت و در واقع لنگر است تا دندان های دیگر نسبت به آن حرکت داده شوند. حرکت دندان ها در دهان همانند حرکت دادن یک میله چوبی در داخل ماسه است. هنگامی که نیرویی اعمال می کنید تا چوب را به جلو حرکت بدهید، ماسه از جلوی چوب کنار می‌رود و در عوض در پشت چوب که در لحظه اول فضای خالی ایجاد می شود

افرادی به لبخند لثه ای مبتلا هستند که قسمت زیادی از بافت لثه شان هنگام لبخند زدن مشخص می شود و در این صورت، نسبت بین لثه به دندان متناسب نیست. لبخند لثه ای در حد مختصر گونه ای عادی از آناتومی بدن انسان است اما در این میان، بسیاری از افراد هستند که از چهره خود با داشتن لبخند لثه ای رضایت ندارند و در این صورت اعتماد به نفسشان کاهش پیدا می کند. درمان لبخند لثه ای یا ژنژیوکتومی برای اصلاح این مشکل ابداع شده است همانطور که گفته شد، لبخند در صورتی لثه ای است که بخش قبل توجهی از بافت لثه را نمایان کند. این مشکل خطرناک نیست و به سلامت دندان ها آسیبی وارد نمی کند اما روی چهره فرد تاثیر می گذارد