تماس با ما ۰۱۱-۳۳۳۲۶۰۷۰ ۰۱۱-۳۳۳۲۲۵۹۱

آدرس: ساری، خيابان فرهنگ، مجتمع پزشكی شهريار ٣، طبقه ٥، واحد۵۰۲

ارتودنسی اینویزیلاین ( ارتودنسی نامریی )

ارتودنسی اینویزیلاین ( ارتودنسی نامریی )

ارتودنسی نامرئی نوعی درمان ارتودنسی است که دندان ها را بدون استفاده از براکت و سیم صاف و مرتب می کند. اینویزیلاین مجموعه ‌ای  از پلاک‌های شفاف (الاینر شفاف) ساخته شده به صورت سفارشی است که بر روی دندان ها قرار گرفته و آنها را به مرور زمان و به آرامی در موقعیت مناسب قرار می دهد. ارتودنسی اینویزیلاین به دلیل شفاف بودن و قابلیت خارج کردن از دهان، بسیار قابل توجه است. بیشتر افراد به دنبال بهبود لبخند خود هستند. با این حال، آنها فکر می کنند که براکت‌های فلزی سنتی تنها گزینه برای صاف کردن دندان ها می باشند. استفاده از الاینر شفاف اینویزیلاین که فاقد سیم یا براکت های فلزی هستند، می توانند ظاهر لبخند را در طول دوره درمان حفظ کنند.

ارتودنسی نامرئی نوعی درمان ارتودنسی است که دندان ها را بدون استفاده از براکت و سیم صاف و مرتب می کند. اینویزیلاین مجموعه ‌ای  از پلاک‌های شفاف (الاینر شفاف) ساخته شده به صورت سفارشی است که بر روی دندان ها قرار گرفته و آنها را به مرور زمان و به آرامی در موقعیت مناسب قرار می دهد. ارتودنسی اینویزیلاین به دلیل شفاف بودن و قابلیت خارج کردن از دهان، بسیار قابل توجه است. بیشتر افراد به دنبال بهبود لبخند خود هستند. با این حال، آنها فکر می کنند که براکت‌های فلزی سنتی تنها گزینه برای صاف کردن دندان ها می باشند. استفاده از الاینر شفاف اینویزیلاین که فاقد سیم یا براکت های فلزی هستند، می توانند ظاهر لبخند را در طول دوره درمان حفظ کنند.

چگونگی عملکرد ارتودنسی نامرئی

پس از دریافت اولین مجموعه پلاک‌های ارتودنسی اینویزیلاین، بررسی مناسب بودن و انجام تنظیمات لازم توسط ارتودنتیست انجام خواهد شد. در صورت عدم وجود مشکل، لازم است پلاک‌ها به طور مرتب و در طول روز به جز هنگام غذا خوردن، نخ دندان و مسواک زدن بر روی دندان ها قرار گیرند. از آنجا که پلاک های اینویزیلاین قابل جابجایی هستند، می‌ توان در هر زمان در طول روز و در صورت نیاز آنها را از دهان خارج کرد. استفاده از پلاک‌های ارتودنسی نامریی بسیار آسان است. از هر پلاک برای مدت حدودا دو هفته استفاده خواهد شد و پس از این مدت، پلاک بعدی جایگزین پلاک قبلی خواهد شد. در ابتدا پلاک‌های نامرئی ارتودنسی بر روی دندان ها کاملا محکم می شوند. زیرا آنها برای حرکت آرام و دقیق دندان ها طراحی شده اند. اما پس از چند روز، دندان ها به تدریج به موقعیت جدید منتقل می‌شوند و پس از گذشت مدت زمان کوتاهی، پلاک بر روی دندانها شل خواهند شد. با این حال، پلاک ها باید به مدت دو هفته و بدون عوض کردن، مورد استفاده قرار گیرند. این زمان به دندان ها و لثه ها فرصت تطبیق با موقعیت جدید را خواهد داد. تعویض زودهنگام الاینرهای اینویزیلاین موجب ایجاد تداخل در برنامه درمان ارتودنسی می شود.

مزایای ارتودنسی نامریی اینویزیلاین
 

عدم ایجاد محدودیت در نوشیدن و خوردن

استفاده از براکت های فلزی سنتی باعث ایجاد محدودیت در مصرف مواد غذایی می شود. به عنوان مثال، جویدن آدامس، خوردن آبنبات های جویدنی، کارامل، ذرت و پاپ کرن محدود می شوند. علاوه بر این، خوردن آجیل های سخت مانند بادام ممکن است باعث شکستن براکت ها و ابزار ارتودنسی شوند. به طور کلی، غذاهای سفت و محکم در هنگام استفاده از براکت های فلزی سنتی، می ‌توانند باعث شکست و آسیب رساندن به وسایل ارتودنسی شوند. با این حال، استفاده از الاینر شفاف اینویزیلاین باعث ایجاد محدودیت در مصرف مواد غذایی نمی شود. زیرا می‌ توان به راحتی پلاک اینویزیلاین را قبل از خوردن غذاها یا میان وعده ها از دهان خارج کرد و پس از مسواک زدن، آنها را دوباره در جای خود قرار داد.

ارتودنسی اینویزیلاین عملا نامرئی است

بسیاری از افراد به ویژه بزرگسالان از صاف کردن دندان ها به دلیل ظاهر ناخوشایند بریس های فلزی سنتی منصرف می شوند. با این حال، ارتودنسی اینویزیلاین بدون قرار گرفتن براکت ها و سیم های فلزی بر روی دندان ها، می‌ تواند مشکلات ترازبندی دندان ها را برطرف کنند. این پلاک های تراز کننده با پلاستیک شفاف و نازک ساخته شده و تقریباً غیر قابل مشاهده هستند.

بهداشت بهتر دهان و دندان

استفاده از بریس های سنتی فلزی موجب ایجاد لکه های دندان یا بدتر شدن آنها، ایجاد حفره یا التهاب لثه می شوند. دلیل این امر این است که بریس های سنتی بهداشت دهان و دندان را دشوار می کنند. همچنین استفاده از نخ دندان و مسواک زدن اطراف براکت ها و سیم ها به زمان و حوصله بیشتری نیاز دارد. در هنگام استفاده از بریس های فلزی، نخ دندان باید با دقت بسیار زیاد به زیر براکت ها و سیم ها کشیده شود. همچنین در هنگام مسواک زدن، علاوه بر تمیز کردن تمام سطوح دندان ها باید سطوح براکت ها نیز تمیز شوند. با این حال، استفاده از پلاک‌های اینویزیلاین بهداشت دهان دندان را راحت تر کرده و به همان روش قبل از شروع درمان ارتودنسی انجام می شود. پلاک های تراز کننده اینویزیلاین را می ‌توان با مسواک نرم و مویی تمیز کرد یا آنها در یک محلول تمیز کننده که مخصوص ضدعفونی کردن آن‌ها است، قرارداد.

عدم وجود موارد اضطراری ارتودنسی

یکی از مهمترین نگرانی های ارتودنسی سنتی، موارد اضطراری ارتودنسی است. با پیروی از دستورالعمل‌های متخصص ارتودنسی و خودداری از مصرف مواد غذایی توصیه شده، می ‌توان خطر آن را به حداقل رساند. اما حتی در آن زمان و در بیشتر موارد بیماران یک یا دو براکت شکسته را تجربه خواهند کرد. جایگزینی این براکت ها باید در سریعترین زمان ممکن رخ دهد و جلوگیری از جایگزینی آن تا زمان قرار ملاقات بعدی ممکن است باعث طولانی شدن زمان کلی درمان ارتودنسی شود. پلاک‌های نامرئی اینویزیلاین بسیار محکم بوده و دچار شکستگی نمی‌ شوند. این بدان معناست که هیچ مورد اضطراری در طول درمان رخ نمی دهد.

تاثیر یکسان با براکت های فلزی سنتی

اینویزیلاین علاوه بر پلاستیک، برای حرکت قابل پیش بینی و کنترل شده دندان ها از مواد پیشرفته ساخته شده است. از آنجا که فناوری اینویزیلاین پیچیده تر بوده، بنابراین تقریباً برای تمام موارد ارتودنسی به همان اندازه بریس های فلزی موثر است. علاوه بر این، بسیاری از بیماران تصور می کنند که درمان اینویزیلاین طولانی ‌تر از درمان با براکت های سنتی است. با این حال، این امر به میزان همکاری بیمار در استفاده از پلاک‌ها (حداقل ۲۰ ساعت در روز) و رعایت دستورالعمل‌ها، بستگی دارد.

نیاز به جلسات دندانپزشکی کمتر

استفاده از براکت‌های سنتی به وقت و تعداد جلسات بیشتر در مطب ارتودنتیست نیاز دارد. در این جلسات که حدودا هر ۲ الی ۴ هفته یک بار صورت می گیرد، براکت ها تنظیم و محکم می شوند. با این حال، ارتودنسی اینویزیلاین به جلسات طولانی و زیاد نیاز نداشته و با دریافت مجموعه جدید بیمار می تواند بلافاصله به منزل بازگردد. از آنجا که در این روش از سیم برای محکم کردن دندان ها و براکت ها استفاده نمی شود، بیمار هر ۶ هفته یک بار برای دریافت پلاک‌های جدید به متخصص ارتودنسی مراجعه می کند.

پس از درمان ارتودنسی نامریی اینویزیلاین

پس از درمان ارتودنسی اینویزیلاین توصیه می شود که از نگهدارنده برای ثابت کردن دندان ها استفاده شود. نگهدارنده ها طوری طراحی شده اند که دندان‌ ها را در یک راستا ثابت نگه می دارند. در صورت عدم استفاده از نگهدارنده، دندان ها شروع به جابجایی می ‌کنند. در چنین شرایطی ممکن است استفاده مجدد از الاینرها توصیه شود. دندانپزشک با توجه به نیازهای شخصی بیمار نوع نگهدارنده را مشخص می کند.


مقالات مرتبط