کشیدن دندان برای درمان ارتودنسی 
شاید برای شما هم اتفاق افتاده است که در جلسه ویزیت، یک متخصص ارتودنسی به شما توصیه کند که یک یا چند دندان خود را قبل از نصب براکت بکشید اما چنین کاری چگونه می‌تواند شانس موفقیت درمان ارتودنسی را افزایش دهد؟پاسخ دادن به چنین سوالی بسیار پیچیده است و با عناصر متعددی گره خورده است که ممکن است برای بیماران کمی سخت  باشد. در این مطلب سعی خواهیم کرد که این موضوع را به یک بحث ساده تبدیل کنیم و در مورد آن بیشتر توضیح دهیم. پس با ما همراه باشید!
 کدام دندان و چرا؟
 اولین مرحله مهم از درمان ارتودنسی این است که بهترين راه براي درمان بيمار انتخاب شود.این شیوه درمانی ممکن است شامل کشیدن یک يا چند دندان ‌شود که به منظور از بین بردن شلوغي دندان ها  صورت می‌گیرد. به طور کلی، هنگامی كه فضاي كافي براي دندان‌های بیمار وجود ندارد (فک بالا و پایین)، یک راه حل طبیعی این است که متخصص ارتودنسی فضای لازم را از طریق کشیدن یکی از دندان‌ها فراهم ‌کند و از این طریق به سایر دندان‌هایی این شانس را می‌دهد که خود را نسبت به وضعیت جدید تنظیم کنند.
 در طرف مقابل، فضایی که از کشیدن دندان به وجود می‌آید، باید با تكنيكي دقيق براي رديف شدن دندان هاي نامنظم يا بيرون زده استفاه شود.
 دندان‌هایی که در جریان درمان ارتودنسی به عنوان کاندیدای کشیدن انتخاب می‌شوند معمولا دندان‌های آسياب كوچك (دندان پرمولار) هستند. این دندان‌ها بین دندانهای پیشین و دندان‌های مولار یا آسیاب قرار دارند. بنابراین متخصص ارتودنسی در برخی موارد می‌تواند دندان پرمولار را بدون اینکه به جنبه زیبایی و عملکرد دندانها خدشه ای وارد کند، بکشد.
 نگران فضاي خالي دندان كشيده شده نباشيد اين فضا توسط ساير دندان ها پر شده و طي درمان ارتودنسي كاملاً بسته مي شود.
حفظ استخوان برای حرکت دندان‌ها
استخوان یک بافت زنده است که به طور مداوم در پاسخ به محرک‌های مختلف از جمله فشار یا استرس که به آن وارد می شود، قرار دارد. استخوان فكين ريشه دندان ها را در خود جاي داده و از آنها حفاظت مي كنند.بنابراین حفظ استخوان پس از کشیدن دندان در جریان درمان ارتودنسی بسیار حیاتی است و این کمک می کند که متخصص از تراکم استخوانی اطمینان داشته باشد و شرایط را برای کشیدن دندان مناسب بداند.