اگر اپن بایت کمی حاد باشد، به‌خصوص اگر دندان‌های جلو درگیر باشند، تکلم هم دچار مشکل می‌شود و فرد نمی‌تواند برخی صداها را به‌درستی ادا کند.

از مهم‌ترین عوامل محیطی به وجود آورنده اوپن بایت می‌توان به عادات نامناسب دهانی مثل مکیدن انگشت، جویدن ناخن، مکیدن لب و زبان، استفاده بیش‌ازحد از پستانک و شیشه شیر در کودکی و عادت بیرون راندن زبان، فشار دندان‌ها با زبان و جلو بودن زبان اشاره کرد.

اپن بایت بایستی توسط متخصص ارتودنسی تشخیص و درمان گردد. ارتودنتیست با بررسی عوامل مختلف مانند مشکلات رفتاری و عادت دندانی، مشکلات مربوط به رویش دندان‌ها، ساختار صورت، نوع روابط بین دندان‌ها و فک‌ها، عامل به وجود آورنده اپن بایت را تشخیص داده و اقدام به طرح‌ریزی درمان می‌نماید.

انواع اپن بایت ازنظر منشأ اختلال

1. اپن بایت دندانی (دندان‌ها تحت تأثیر قرار دارند و استخوان فک بیمار حالت طبیعی دارد)
2. اپن بایت اسکلتی (با منشأ استخوانی)

انواع اپن بایت ازنظر محل ناهنجاری

• اپن بایت دندان‌های قدامی (جلویی): در این حالت هنگامی‌که دندان‌ها بر روی‌هم قرار می‌گیرند، دندان‌های ناحیه جلویی فک بالا دندان‌های فک پایین را نمی‌پوشانند و بینشان فاصله وجود دارد.
• اپن بایت دندان‌های خلفی (عقبی): در این حالت، هنگامی‌که دندان‌ها بر روی‌هم قرار دارند، بین دندان‌های عقبی بیمار فاصله وجود دارد.

درمان انواع اپن بایت

درمان اپن بایت دندانی، در سنین رشد کودک، معمولاً با حذف عامل ایجاد اوپن بایت و بعد از سن رشد اسکلتی با ارتودنسی ثابت انجام می‌پذیرد. (کشیدن یا نکشیدن دندان در درمان اپن بایت وابسته به ویژگی‌های ناهنجاری بیمار دارد)

درمان اپن بایت اسکلتالی در اکثر موارد با استفاده از جراحی فک همراه با درمان ارتودنسی صورت می‌پذیرد.

چگونه بفهمیم اوپن بایت داریم

تنها ارتودنتیست می‌تواند مشخص کند آیا اوپن بایت دارید یا خیر ولی برای بررسی اولیه دندانهای خودتان یا کودکتان می توانید به چک لیست زیر رجوع کنید.

چک لیست بررسی احتمال وجود اوپن بایت

• آیا کودکتان را در هفت سالگی برای معاینه و چکاپ نزد ارتودنتیست نبرده اید؟
• آیا دندانهای فک بالا و پایین کامل به هم نمیرسند؟
• آیا دندانهای جلویی فک بالا حدود 1 الی 2 میلیمتر از دندانهای جلویی فک پایین را نمی پوشاند؟
• آیا در زمانی که دندانهای فک بالا و پایین را به هم می رسانید دندانهای عقبی و آسیاب به هم برخورد می کنند یا بینشان فاصله زیادی است؟
• آیا در هنگام غذا خوردن و گاز گرفتن مواد غذایی دچار مشکل هستید؟
• آیا کودکتان عادات نامناسب دهانی مثل مکیدن انگشت، جویدن ناخن، مکیدن لب و زبان دارد؟
• آیا کودکتان در دوران شیرخوارگی بیش‌ازحد از پستانک و شیشه شیر استفاده کرده است؟
• آیا عادت بیرون راندن زبان و فشار دندان‌ها با زبان دارید؟
• آیا مفصل فکتان در هنگام غذا خوردن صدا می دهد؟
• آیا احساس می کنید فک و دندان‌های جلوییتان بیش از اندازه رشد کرده است ؟
• آیا احساس صورتتان به دلیل رشد بیش‌ازاندازه استخوان فک، دراز است؟
• آیا تنفس دهانی دارید؟
• آیا لوزه‌های بزرگی دارید؟

اگر جواب تنها یکی از سوالات بالا مثبت بود هر چه سریعتر برای تشخیص کاملتر به یک متخصص ارتودنسی مراجعه نمایید.

اگر اوپن باید داشتیم چکار کنیم

به دلیل اینکه درمان زودهنگام برای رفع مشکلات ارتودنسی بسیار بااهمیت است. بایستی بعد از اینکه احتمال دادید خودتان یا کودک دلبندتان مشکل ارتودنسی دارد، در اولین فرصت به یک متخصص ارتودنسی مراجعه نمایید تا تشخیص کاملی از مشکل صورت بگیرد و درمان در اولین فرصت شروع شود.

چرا که مشکلات ارتودنسی در صورت درمان نشدن بدتر و حادتر خواهند شد و در نتیجه اگر بتوان در آینده درمانی هم انجام داد، درمانی طولانی تر  وپر هزینه تر خواهد بود

عوارض، بیماری‌ها و مشکلات ناشی از اپن بایت

ناهنجاری اپن بایت و نرسیدن دندان‌ها به هم مشکلات زیادی را برای افراد ایجاد می‌کند که ازجمله آن‌ها می‌توان به کاهش زیبایی صورت، ایجاد اختلال در جویدن و پدید آمدن مشکلات تغذیه‌ای و گوارشی، از بین رفتن زودهنگام دندان‌ها و ایجاد اختلال در عملکرد فک‌ها شود.

• کاهش زیبایی: مشخص‌ترین مورد از عوارض اپن بایت، بی‌نظمی و نامرتب شدن دندان‌ها و به هم خوردن طرح لبخند فرد است. ابن امر باعث کاهش میزان اعتمادبه‌نفس در بیمار خواهد شد و می‌تواند پیامدهای روانی و اجتماعی درازمدتی منفی را در فرد به جا بگذارد.
• اختلال در جویدن و مشکلات تغذیه‌ای و گوارشی: اپن بایت همچنین می‌تواند منجر به بروز مشکلاتی در غذا خوردن فرد شود. یکی از رایج‌ترین مشکلی که بیماران اوپن بایت با آن مواجه هستند گاز زدن غذا است.
• مشکلات سخن گفتن و تکلم: اپن بایت می‌تواند باعث شود که فرد به حالت نوک زبانی صحبت کند و نتوانند بعضی از حروف مثل س، ش، ژ و ث و ظ غیره را به‌خوبی تلفظ نمایند.
• خوردگی و سایش دندانی: وقتی‌که مشکل اپن بایت سال‌های طولانی ادامه داشته باشد و درمان نشود، باعث ساییدگی شدید دندان‌هایی عقبی و نامرتب و مشکلات لثه‌ای خواهد شد.
• مشکلات در مفصل گیجگاهی فکی (TMJ problem): موارد شدیدتر اپن بایت باعث وارد آمدن فشار زیادی بر روی فک‌ها می‌شود که سردردهای مکرر و افزایش حساسیت عمومی دندان‌ها را به دنبال خواهد داشت.
• مشکلات دیگر: به دلیل بسته نشدن کامل دهان، فرد با دهان تنفس کند و این امر می‌تواند باعث بروز مشکلاتی همچون التهاب گلو، پوسیدگی دندان و التهاب لثه شود.

بیشتر بدانیم: دندان‌های ثنایا چه نقشی در زیبایی لبخند و صورت فرد دارد؟

به چهار دندان میانی فک بالا و پایین دندانهای ثنایا گفته می‌شود که غذا را با استفاده از آن‌ها نگه می‌داریم، تکه‌تکه می‌کنیم و می‌بریم.

نسبت دیده شدن دندان‌های ثنایا تأثیر زیادی در زیبایی دندان‌ها و لبخند دارد. در یک لبخند زیبا تمام قسمت‌های دندان‌های ثنایای بالا مشاهده می‌شوند.

یکی از مشخصه‌های افزایش سن کاهش دیده شدن این دندان‌ها است. به‌طوری‌که با افزایش سن فرد به‌تدریج مقدار کمتری از این دندان‌ها در هنگام لبخند مشاهده می‌شوند؛ بنابراین دیده شدن زیادتر دندان‌های ثنایا با جوانی مرتبط است.

مقدار دیده شدن دندان‌های ثنایا تحت تأثیر عوامل دیگری هم هست: ردیف و منظم بودن دندان‌ها، رنگ دندان‌ها، ابعاد دندان‌ها ازنظر بزرگ یا کوچک بودن آن‌ها و مسئله مهم دیگر اینکه فرد تا چه حدی دارای اعتمادبه‌نفس است که در موقع لبخند اجازه نشان دادن لبخند و دندان‌های خود را بدهد.

اوپن بایت یکی از ناهنجاری های است که باعث می شود دندانهای ثنایا در هنگام لبخند زدن دیده نشوند و از زیبایی لبخند و صورت فرد می کاهد.

بررسی کامل انواع اپن بایت‌ها

اپن بایت دندانی (Dental open bite)

خصوصیات صورت این بیماران معمولاً طبیعی است و تنها مشکلات دندانی در آن‌ها دیده می‌شود که می‌تواند ناشی از مکیدن شست یا موقعیت و عملکرد زبان باشد.

در صورت مکیدن انگشت شست، تنگی فک بالا به همراه بیرون‌زدگی دندان‌های بالا و داخل رفتن دندان‌های فک پایین نیز در بیمار مشهود است.

و در صورت اشکال در موقعیت زبان و یا عادت‌های زبانی فاصله بین دندان‌های ثنایا فک بالا و پایین و بیرون‌زدگی دندان‌های فک بالا در بیمار مشهود است.

اپن بایت دندانی عموماً محدود به دندان‌های پیشین ثنایا است. همان‌طور که گفته شد به چهار دندان میانی فک بالا و پایین ثنایا گفته می‌شود.

اپن بایت اسکلتی (Skeletal open bite)

خصوصیات صورت این بیماران معمولاً طبیعی نیست و ویژگی‌های شامل صورت کشیده، عدم تطابق و قرار گرفتن لب‌ها به‌طور کامل بر روی یکدیگر، افزایش ارتفاع قدامی و کاهش ارتفاع خلفی صورت است.

این بیماران ممکن است رابطه اکلوژنی کلاس 2 همراه با رشد ناکافی فک پایین داشته باشند.

به‌هم‌ریختگی دندان‌ها، تنگی فک بالا به همراه کراس بایت در نواحی باکال، محدود بودن تماس دندان‌ها به دندان‌های مولر هنگام بستن دهان و افزایش حجم لثه در نواحی قدامی به علت تنفس دهانی از دیگر مشکلاتی است که ممکن است دیده شود.

اپن بایت دندان‌های قدامی (جلویی)

در حالت نرمال دندان‌های قدامی فک بالا در حدود 2 الی 3 میلی‌متر از دندان‌های فک پایین را ازنظر عمودی می‌پوشانند.

در اپن بایت قدامی (جلویی) (Anterior open bite) دندان‌های جلو در فک بالا و پایین بر روی یکدیگر قرار نمی‌گیرند و هنگام بستن دهان دندان‌های بالا قادر به پوشاندن دندان‌های پایین نیستند.

در حالت خفیف، تنها قسمت انتهایی تاج دندان‌ها با یکدیگر تماس دارند اما در حالت شدید، تنها دندان‌های مولار (آسیاب) با یکدیگر در تماس‌اند و مشکل اصلی به‌طور عمده مربوط به بعد عمودی اسکلت فک‌ها است.

عوامل ایجاد اپن بایت قدامی

مطالعات صورت گرفته اصلی‌ترین دلیل ایجاد این مشکل را عوامل ارثی یا محیطی زیر عنوان کرده‌اند:

• عوامل ارثی یا ژنتیکی
• عادات نامناسب دهانی مثل مکیدن انگشت، جویدن ناخن، مکیدن لب و زبان
• استفاده بیش‌ازحد از پستانک و شیشه شیر در کودکی
• جلو بودن زبان یا عادت بیرون راندن زبان و فشار دندان‌ها با زبان
• اشکال در تکامل فک‌ها و ناهنجاری‌های مفصل فکی گیجگاهی
• رویش نامتناسب دندان‌های قدامی و فکی
• دراز بودن صورت به دلیل رشد بیش‌ازاندازه استخوان فک
• وارد شدن ضربه یا تروما به یک یا هر دو کندیل
• اختلال راه‌های هوایی و تنفس دهانی
• داشتن لوزه‌های بزرگ

اپن بایت خلفی (عقبی)

در اپن بایت خلفی (عقبی) دندان‌های عقب موجود در فک بالا و پایین بر روی یکدیگر قرار نمی‌گیرند و بین دندان‌های پشتی فاصله وجود دارد. این عارضه در مقایسه با اپن بایت قدامی (جلویی) در میان افراد کمتر دیده می‌شود.

عوامل ایجاد اپن بایت خلفی

• ارثی یا ژنتیک
• اشکال در تکامل فک‌ها
• بروز اختلال در فرآیند رشد دندان‌های عقب
• رشد ناقص دندان‌های عقب دهان

اپن بایت ناقص

در هنگام بسته بودن، دندان‌های فک پایین دندان‌های فوقانی یا بافت‌های نرم درونی دهان را لمس نمی‌کنند.

پیشگیری از اپن بایت

برای پیشگیری اوپن بایت بایستی تا جایی که می‌توانید عوامل محیطی ایجاد اپن بایت را کاهش داد، به‌طور مثال:

کمتر از پستانک و شیشه شیر برای آرام کردن نوزادتان استفاده کنید.

اگر بعد از سن 5 سالگی کودک به مکیدن انگشت خود ادامه داد یا عادات نامناسب دهانی مثل جویدن ناخن، مکیدن لب و زبان دارد بایستی به کمک ارتودنتیست جلوی این کار را بگیرید.

درمان اپن بایت

درمان اپن بایت می‌تواند نسبت به درمان سایر مشکلات مربوط به نامرتبی دندان‌ها، چالش‌برانگیزتر باشد. برای تشخیص صحیح اپن بایت لازم است که وضعیت اسکلتی صورت و فک توسط ارتودنتیست موردبررسی قرار گیرد.

درمان‌های اوپن بایت می‌تواند شامل اصلاح عادات بد، استفاده از وسایل ارتودنسی مخصوص یا جراحی فک باشد.

درمان‌های اوپن بایت را می‌توان بر اساس سن بیمار به دو دسته درمان‌های قبل و بعد از بلوغ و رشد اسکلتی بیمار تقسیم کرد.

اگرچه در هر سنی می‌توان اپن بایت را درمان کرد، ولی مطمئن‌ترین درمان پیشگیری است که به شکل عالی در کودکی و قبل از قبل از بلوغ و رشد اسکلتی بیمار عملی است.

درمان اپن بایت قبل از بلوغ و رشد اسکلتی بیمار

درمان زودهنگام (قبل از بلوغ) برای رفع اپن بایت بسیار بااهمیت است. در سنین پایین که کودک دندان‌های شیری و دائمی را هم‌زمان دارد و فک کودک هنوز در حال رشد است، به‌راحتی می‌توان مشکلات فک و دندان کودک را در سنین پایین‌تر شناسایی و درمان کرد.

به همین خاطر است که تأکید می‌شود در سن 7 سالگی حتماً دندان‌های کودک توسط ارتودنتیست معاینه شود.

در سنین پایین و قبل از قبل از بلوغ و رشد اسکلتی سه نوع درمان مختلف برای اوپن بایت می‌توان در نظر گرفت:

• عدم انجام درمان فعال
• کنترل عادات نامطلوب دهانی
• درمان‌های ارتودنسی در دوران کودکی برای درمان اپن بایت

عدم انجام درمان فعال

بنا بر تشخیص متخصص ارتودنسی درصورتی‌که بیمار در سنین پایین باشد و دندان‌های شیری و دائمی را هم‌زمان داشته باشد، ممکن است درمانی صورت نگیرد و مشکل اپن بایت به‌تدریج و به‌خودی‌خود با درآمدن دندان‌های دائمی برطرف شود.

کنترل عادات نامطلوب دهانی

درصورتی‌که علت اصلی بروز اپن بایت مشخص شود و بتوان آن را برطرف نمود، با درمان‌های ساده‌ای، دندان‌های دائمی به نحو صحیحی رشد می‌کنند و مشکل برطرف می‌شود.

مهم‌ترین عوامل ایجاد اپن بایت عادت مکیدن انگشتان و جلوتر بودن زبان یا عادت زبان زدن دندان‌ها توسط کودک است.

درصورتی‌که به‌موقع از عادات نامطلوب دهانی جلوگیری شود، اثر درمانی هم دارد و مشکلات ملایم به وجود آمده خودبه‌خود خوب می‌شوند.

مکیدن انگشتان و اجسام خارجی

یکی از اصلی‌ترین دلایل ایجاد اپن بایت در کودکان مکیدن انگشتان و اجسام خارجی است. عادت مکیدن در سنین نوزادی و طفولیت طبیعی است ولی باید به‌مرور و قبل ۵ سالگی کم شده و ترک شود.

به‌طورکلی اکثریت نوزادان انگشتان خود را می‌مکند ولی میزان این عادت با افزایش سن به‌طور ثابت کاهش می‌یابد و کودکان در سنین 2 تا 4 سالگی به‌صورت خودبه‌خودی این رفتار را ترک می‌کنند ولی کودکانی که به مکیدن انگشت عادت نمودند معمولاً آنرا تا 5 سالگی و بیشتر ادامه می‌دهند.

در یک مطالعه در شهر بابل شیوع مکیدن انگشت در کودکان 5-6 ساله (20٪) میزان اورجت (74.7٪)، اپن بایت (48٪)، کراس بایت (54.7٪)، تانگ تراست (56٪) و کام عمیق و تنگ (42.7٪) گزارش‌شده است ((دکتر مریم قاسمپور، دکتر سید احمد نصرالهی. شیوع عادت مکیدن انگشت در کودکان و تأثیر آن بر روی ناهنجاری‌های دندانی- فکی))

در یک مطالعه دیگر در تهران شیوع عادت فوق در کودکان 6 ساله، 40.7٪ اعلام گردید ((جلالیان ع، ریاض داودی پ. شیوع و وقوع عادت مکیدن انگشت و اثرات ناشی از آن در کودکان 6 ساله تهران. دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی)).

تحقیقات دیگری نیز نشان داده‌اند 10-15% از کودکان عادت مکیدن انگشتان و اجسام خارجی را تا زمان ورود به مدرسه یعنی 7 الی 8 سالگی حفظ می‌کنند. از طرف دیگر این کودکان ممکن است علاوه بر اپن بایت با مشکل تنگی فک بالا نیز روبه‌رو باشند.

اتر عادت مکیدن انگشتان و اجسام خارجی بر بافت‌های نرم و سخت داخل دهان بستگی به مدت و شدت مکیدن دارد. به‌طوری‌که در موارد شدید و بیش از 2 ساعت در روز می‌تواند باعث تأخیر رویش برخی از دندان‌های جلویی بالا و پایین شود و باعث ایجاد اپن بایت گردد.

اگر عادت مکیدن پیش از رویش دندان‌های دائمی و قبل از 5 سالگی ترک شود ممکن است اپن بایت ایجادشده تا حدی برطرف شود.

برای رفع مکیدن انگشتان و اجسام خارجی کودکان بایستی به متخصص ارتودنسی مراجعه نمود. متخصص با توجه به سابقه کودک و شدت مشکل ممکن است یکی از درمان‌های زیر را انتخاب نماید:

• ساده‌ترین روش رفع عادت مکیدن انگشت؛ صحبت مستقیم دندان‌پزشک با کودک بدون حضور والدین است. در این نوع درمان دندان‌پزشک تلاش می‌کند تا آگاهی کودک را در مورد بیماری افزایش داده و وی را تشویق به ترک عادات نماید.
• نوع دیگر درمان مکیدن انگشت، مداخله تراپی و یا همان یادآوری است. این روش برای کودکانی مناسب است که دوست دارند عادت خود را ترک کنند ولی نیاز به کمک دارند. یکی از ساده‌ترین روش‌ها بستن بانداژ دارای چسب ضد آب روی انگشت مزبور است.
• درصورتی‌که بیمار به عادات مکیدن انگشت خود ادامه دهد نیاز به درمان ارتودنسی و استفاده از دستگاه ترک عادت مکیدن انگشت خواهد داشت.

این دستگاه وقتی کودک انگشت را به داخل دهان می‌برد، باعث می‌شود انگشت راحت نباشد و جلوی مکیدن که منبع لذت کودک است را می‌گیرد و کودک مجبور به خارج کردن انگشت می‌شود.

جلوتر بودن زبان یا عادت زبان زدن دندان‌ها

گاهی اوقات مشکل در عادت زبان زدن دندان‌ها یا موقعیت جلوتر بودن زبان است

• فشار زبان – الگوی غیرطبیعی بلع است که در آن فرد در هنگام بلعیدن زبان خود را به‌جای این‌که به سقف دهان فشار دهد، به دندان‌های جلویی می‌فشارد. الگوی بلع فشار زبان در دوران نوزادی امری طبیعی است اما با بزرگ شدن کودک باید الگوی بلع تغییر نماید. همچنین ممکن است فرد در هنگام صحبت کردن و یا حتی استراحت، زبان خود را به دندان‌های جلویی فشار دهد. این وضعیت باعث جلو زدگی دندان‌ها و اوپن بایت می‌شود.
• جلو بودن زبان – درصورتی‌که زبان در هنگام استراحت بیش‌ازحد جلو قرار داشته باشد و به دندان‌های جلویی نیرو وارد کند، به‌مرورزمان باعث اوپن بایت می‌شود. تنفس از راه دهان می‌تواند باعث جلوتر بودن زبان در دهان شود.

برای رفع این عادت‌ نیز از دستگاه ترک عادت زبانی (مشابه دستگاه ترک عادت مکیدن انگشت) برای بیمار استفاده می‌شود. تانگ گارد (محافظ زبان tongue guard) یا تانگ کریب (قفس زبان tongue crib) دو نمونه از دستگاه‌های ترک عادت زبانی است و کمک می‌کند زبان از دندان‌ها فاصله گیرد.

درمان‌های ارتودنسی اپن بایت در دوران رشد و کودکی

کودکانی که اوپن بایت آن‌ها خودبه‌خود اصلاح نمی‌شود، احتمالاً نیاز به مداخله ارتودنسی خواهد داشت.

هدف درمان ارتودنسی در دوره رشد به تأخیر انداختن رویش دندان‌های خلفی (عقبی)، کاهش و اصلاح رشد بعد عمودی صورت و بیرون‌زدگی دندان‌های قدامی (جلویی) است.

اگر درمان ارتودنسی در این موارد انجام نشود دندان‌های عقبی ممکن است سریع‌تر از حد طبیعی ساییده شوند و از بین بروند چراکه به علت عدم تماس دندان‌ها در جلوی دهان، دندان‌های عقبی بیش‌ازحد باهم تماس داشته و ساییده خواهند شد.

در درمان ارتودنسی اپن بایت در دوران رشد و کودکی از اپلاینس هایی نظیر بریس ارتودنسی، بایت بلاک، هدگیر ارتودنسی و چانه‌بند استفاده می‌شود.

درمان اوپن بایت بعد از بلوغ و رشد اسکلتی بیمار

در سنین بالاتر و بعد از بلوغ و رشد اسکلتی بیمار نیاز به درمان ثابت و جامع دارد. این درمانها برای اوپن بایت به سه دسته متخلف تقسیم می شوند:

• پذیرش اپن بایت
• درمان اپن بایت با ارتودنسی
• جراحی فک و درمان ارتوگناتیک اپن بایت

پذیرش اپن بایت

در مواردی که مشکل اپن بایت خفیف باشد، اپن بایت به حال خود رها می‌شود و فقط اصلاحات محدودی در دندان‌ها ایجاد می‌گردد.

درمان اپن بایت با ارتودنسی

روش درمان اپن بایت با ارتودنسی در هر سنی یکسان بوده اما برای بزرگسالان مدت‌زمان بیشتری طول می‌کشد؛ این امر نیز به‌این‌علت است که فک بزرگسالان دیگر رشدی نداشته و برخی اصلاحات تنها با کمک بریس امکان‌پذیر نیست.

این روش درمانی در مواردی که مشکل اپن بایت خفیف باشد می‌تواند استفاده گردد.

جراحی فک و درمان ارتوگناتیک اوپن بایت

درصورتی‌که بیمار بعد از اتمام رشد مراجعه نماید و مشکل اپن بایت شدید و جدی باشد، استفاده از روش‌های فوق به دلیل توقف رشد اسکلتی برای درمان مؤثر واقع نخواهد شد و بایستی از جراحی ارتوسرجری (ارتوگناتیک) برای درمان اپن بایت استفاده می‌شود.

درمان جراحی عموماً بعد از پایان رشد فک صورت می‌گیرد تا به‌این‌ترتیب احتمال برگشت و شکست درمان حداقل گردد. این نوع درمان نتیجه دائمی‌تر و بهتری نسبت به ارتودنسی تنها خواهد داشت.

مراحل درمان جراحی فک و درمان ارتوگناتیک

• در مرحله اول این درمان بیمار باید تحت درمان ارتودنسی ثابت قبل از جراحی (Presurgical orthodontics) قرار گیرد
• در مرحله بعدی استخوان‌های فک برای اصلاح جداشده و مجدداً تنظیم می‌شوند و با استفاده از پلاک و پیچ، موقعیت آن در محل جدید تثبیت می‌شود.
• درنهایت بعد از جراحی برای اصلاح قرارگیری دندان‌ها بیمار باید تحت درمان ارتودنسی پس از جراحی (Postsurgical ortodontics) قرار گیرد.

این روش درمانی جهت تکمیل درمجموع ممکن است چند سال به طول بیانجامد.

چه کسی باید درمان را انجام دهد

اپن بایت از پیچیده‌ترین مشکلات ارتودنسی است که حتماً بایستی توسط یک متخصص ارتودنتیست خوب با دقت حداکثر، عامل به وجود آورنده مشکل تشخیص داده شود وگرنه ممکن است به‌اشتباه برای مواردی که ارتودنسی به‌تنهایی کافی است، جراحی را پیشنهاد کند یا برعکس

توجه داشته باشید در موارد پیچیده اگر بدون جراحی فک ارتودنسی اجرا بشود، نه‌تنها مشکل درست حل نمی‌شود، بلکه گاه حتی وضعیت بدتر دیگری حاصل می‌شود.

ارتودنتیست با بررسی عوامل مختلف مانند مشکلات رفتاری و عادت دندانی، مشکلات مربوط به رویش دندان‌ها، ساختار صورت، نوع روابط بین دندان‌ها و فک‌ها، عامل به وجود آورنده اختلال را تشخیص داده و اقدام به طرح‌ریزی درمان می‌نماید.

مراقبت‌های پس از درمان اپن بایت

چه در حین درمان و چه بعد از درمان‌های ارتودنسی حتماً باید موارد بهداشتی دهان و دندان را بیش‌ازپیش رعایت کنید تا از پوسیدگی دندان‌ها جلوگیری شود.

بهتر است موارد زیر را حتماً در برنامه بهداشتی دهان و دندان خود قرار دهید.

• کشیدن نخ دندان و مسواک زدن دو بار در روز
• استفاده از دهان‌شویه آنتی باکتریال
• پرهیز از خوردن مواد غذایی سفت و چسبنده در حین درمان

درنهایت نیز پس از مرتب و ردیف شدن دندان‌ها برای نگه‌داشتن آن‌ها در موقعیت جدید بایستی از پلاک نگهدارنده (ریتینر) استفاده کنید.